W Katedrze Polowej WP a następnie na warszawskich Powązkach odbyły się uroczystości pogrzebowe gen. dyw. Kazimierza Gilarskiego, dowódcy Garnizonu Warszawa.
Mszy św. pogrzebowej przewodniczył metropolita warszawski abp Kazimierz Nycz, który na początku Eucharystii podkreślił, że gen. Gilarski nigdy nie odmawiał pomocy przy organizowaniu uroczystości. Wspomniał też, że czerwcowa beatyfikacja ks. Jerzego Popiełuszki, mająca odbyć się na pl. Piłsudskiego była opracowywana i konsultowana z gen. Gilarskim.
Dodał także, że scenariusz obchodów beatyfikacyjnych został w części wykorzystany podczas zeszło sobotniej uroczystości żałobnych związanych z tragedią pod Smoleńskiem.
Mszę św. koncelebrowało liczne grono kapelanów wojskowych. Trumna z ciałem została okryta biało czerwoną flagą.
Po ceremonii w Katedrze Polowej WP trumna złożona została na lawecie armatniej. Meldunek o gotowości do ostatniej eskorty złożył żegnanemu generałowi dowódca Szwadronu Reprezentacyjnego WP na czarnym koniu.
Następnie odbył się przegląd pododdziałów biorących udział w mszy żałobnej, po czym trumna z ciałem generała przewieziona została na Cmentarz Wojskowy na Powązkach.
Nad grobem dowódcę garnizonu w imieniu ministra obrony narodowej oraz Sił Zbrojnych pożegnali - wiceminister Cz. Piątas i zastępca szefa Sztabu Generalnego WP admirał floty Tomasz Mathea. Szczególnie wzruszające i bardzo osobiste było wystąpienie pełniącego obowiązki dowódcy Garnizonu Warszawa płk. Wiesława Grudzińskiego, wieloletniego współtowarzysza służby, a zarazem serdecznego przyjaciela tragicznie zmarłego generała. W końcowej części uroczystości sekretarz stanu w MON wręczył Pani Marii Gilarskiej złożoną biało-czerwoną flagę okrywająca trumnę oraz czapkę generalską. Pogrążeni w żałobie, licznie zgromadzeni uczestnicy ceremonii pogrzebowej, pokryli grób wieńcami, wiązankami kwiatów i symbolicznymi, białymi różami.
...A wszystkie róże są białe,
tak białe, jak moja rozpacz,
i nie dlatego są białe,
że to śnieg na nich pozostał.
Dzisiaj odczuwam w mym sercu,
jak drży gwiazd jasność ulotna,
i białe są kwiaty róż, tak białe,
jak moja rozpacz.
/Lorca Federico Garcia - frag./
